Helaas bleef ook zaterdag de traditie in stand dat AKC haar thuiswedstrijden niet kan winnen, van de tot nu toe verzamelde winstpunten werden er 9 op “vreemde” bodem behaald en slechts eentje in de eigen hal.

De wedstrijd tegen promotie kandidaat Devinco (dat staat voor 'Ik wil winnen' in het Latijn) bestond uit twee totaal verschillende helften. Voor de rust een werkelijk heel goed spelend AKC dat verdedigend goed in elkaar zat en aanvallend af en toe met sprankelend spel en prima doelpunten. Devinco had in deze fase weinig te vertellen en liep achter de feiten aan. Na een snelle 0-1 achterstand liep ons team gemakkelijk weg naar 5-1 dank zij Lisa (2x), Thijs, Kim en Collin. Youri heerste onder de korf en had ook een groot aandeel hoewel hij zelf niet scoorde. Via Lisa die geweldig op schot was, Collin, de hard werkende Linsey en weer Lisa kwamen we zelfs met 9-4 voor en dat was niet eens geflatteerd. Maar de ploeg uit Deventer kwam met 3 treffers sterk terug tot 9-7, het was Collin die de ruststand op 10-7 bepaalde.

In de tweede helft een onherkenbaar AKC, aanvallend zat de klad er in, de schoten misten precisie, het regende misverstanden, 3 strafworpen werden niet benut en gedurende 23 (!) minuten werd niet meer gescoord. Devinco deed dat wel liefst 7 keer achter elkaar en de mooie voorsprong bij rust verdween als sneeuw voor de zon en met nog minder dan 10 minuten op de klok keken we tegen een 10-14 achterstand aan. Gelukkig kwam Mark, die de eerste helft op de bank had gezeten, in het veld en kwamen we met drie rake treffers even terug tot 12-14 en 13-15 maar met hun 16^e doelpunt stelde Devinco de overwinning veilig.

Jammer, jammer van zo’n dramatische tweede helft, dat heeft ons de das omgedaan! Dan zaterdag a.s. maar revanche nemen tegen HKC in Hengelo.

Vroeger in een ver verleden vonden we uitwedstrijden naar Dordrecht, Koog aan de Zaan of Groningen niets bijzonders. Nu lijkt de reis naar het 'exotische' Drentse dorp Elim al een tocht naar Verweggistan! Zaterdag trad AKC met revanche gevoelens aan tegen Elko waar we thuis zeer onverwacht van verloren, dat moest rechtgezet worden!

Dat is dus gelukt maar gemakkelijk was het allerminst. In de knusse sporthal bood de fanatiek strijdende thuisclub hevig tegenstand en maakte het ons knap moeilijk. Tot aan het rustsignaal van de nogal 'gewichtige' scheids ging het via 3-1 achter lang gelijk op en pas na 4-4 konden we uitlopen naar een 6-8 voorsprong halverwege. Ook in de tweede helft ging het allemaal wat moeizaam maar bleef AKC aan de goede kant van de score. Bij 12-14 werd het nog even spannend maar de uiteindelijkk 13-15 winst was meer dan terecht.

Deze middag waren Kim (5x), Mark (5x), Ramon (3x) en Annelou (2x) onze schutters maar ook de rest van het team, inclusief de bank, verdient een pluim voor de inzet.

Ja, dat was een heel ander Blauw Zwart dan de timide ploeg waar we destijds zo’n twee maanden geleden in Wierden gemakkelijk met 12-26 van wonnen. Resultaten uit het verleden tellen niet en dat bleek zaterdag in een volle Schelfhorsthal waar veel Wierdense supporters hun ploeg ondersteunden. Vanaf de 1e minuut werd het een aantrekkelijke en spannende wedstrijd met gelijkwaardige tegenstanders. Het mag dan “maar” 2e klasse korfbal zijn, maar als er strijd en passie is dan is het voor de toeschouwers beslist de moeite waard.

AKC kwam even op voorsprong maar Blauw Zwart sloeg meteen terug (1-3) en bleef tot vlak voor de rust leiden maar via 5-8 en 7-9 konden de teams toch met een gelijke 11-11 stand de kleedkamers opzoeken. Een compliment voor de altijd zo bescheiden Lisa die alle schroom van zich afwierp en in deze periode vier heerlijke doelpunten scoorde. Onze vrouwen waren door Kim (4x) en Melissa (3x) toch heel goed bezig maar ook Annelou, die niet tot een treffer kwam, speelde een goede wedstrijd.

Tot ver in de tweede helft bleef het een spannende en gelijk opgaande strijd van 12-12 tot 15-15 werd om en om gescoord. Daarna werd Blauw Zwart schotvaardiger van 15-17 naar 16-20 en hing een Almelose nederlaag in de lucht, zeker met nog een paar minuten spelen bij de stand 17-21. Maar AKC toonde veerkracht, dankzij Mark, Ramon, Melissa en Kim werd het met nog 1 minuut op de klok toch gelijk. De laatste minuut verliep onder hoogspanning maar zonder doelpunten en met de 21-21 eindstand konden beide ploegen tevreden zijn. Behalve de al genoemde schutters was Michiel met 3 treffers ook goed bezig en hebben ook Youri, Rik en Collin een schouderklopje verdiend, het was een echte team prestatie!

De wedstrijd tegen Zwart Wit stond in het teken van een weerzien met veel oud AKC'ers. Zoals Britt en Marrick het vorig seizoen nog spelend in ons rood en wit maar nu uitkomend voor de tegenstander. Dan Justin Voortman die een aantal seizoenen ook onze kleuren verdedigde en met succes want als hij het op zijn heupen had schoot hij er zo maar een stuk of tien in. Last but not least natuurlijk Samanta, oer-AKC'ster die nu Zwart Wit traint en het komend seizoen assistent bondscoach wordt voor het Nederlands team.

Het werd voor de toeschouwers een levendige, enerverende wedstrijd in de Schelfhorsthal die geen moment verveelde. AKC begon vlot met een 2-0 voorsprong door Rik en Collin maar net zo snel stonden we met 2-4 achter. Door Kim werd het 3-4 maar daarna kwamen we nooit meer dichterbij dan twee doelpunten. Tussen treffers van Kim en Collin door begonnen de Deldenaren driftig te scoren en via 5-11 werd de 8-13 ruststand bereikt, voor AKC hadden toen Mark, Collin en Manon succes gehad.

Na de hervatting meteen een opleving door Collin en Ramon, die in de eerste helft geen schot van betekenis had gelost, maar nu de geest kreeg en er vijf ingooide gedurende de tweede helft. Maar ook Zwart Wit bleef scoren waarbij ook de ex-AKCers een duit in het zakje deden. Wij keken al snel tegen een 12-17 en 13-18 achterstand aan maar dankzij Mark, Ramon, Melissa en Linsey bleven we nog steeds in de race en bij 19-21 en 20-22 was er nog alles mogelijk. Maar de ploeg uit Delden bleef ons voor en bij 21-23 moesten we de nederlaag accepteren.

Heel opmerkelijk was het feit dat de scheidsrechter 55 van de 60 minuten naar behoren floot maar in de slotfase de kluts finaal kwijt was en met merkwaardige beslissingen die beide teams irriteerden wat voor een vervelend slot zorgde dat echter geen effect had op de uitslag. Resumerend: 7 punten uit 7 wedstrijden maar heel apart alle punten buitenshuis veroverd, thuis alle drie verloren. Hopelijk wordt daar a.s. zaterdag tegen Blauw Zwart een eind aan gemaakt!

Sportderby’s of dat nu voetbal of korfbal betreft hebben vaak iets bijzonders. Extra spanning van tevoren, ietsje meer strijd, vaak slecht spel en heel spannend met een uitslag die niet ver van een gelijkspel afligt. Dat was precies wat er van de wedstrijd Achilles-AKC gezegd kan worden.

Na vier competitie wedstrijden had AKC gemiddeld gepresteerd, 2x gewonnen en 2x verloren. Achilles had echter alles verloren en stond troosteloos onderaan. Het was dus te verwachten dat onze plaatsgenoten alles op alles zouden zetten om een positief resultaat te boeken. Kennelijk hadden onze AKCers de 1e helft meer last van de zenuwen dan de tegenstanders, er werd slordig en te gehaast gespeeld met veel misverstanden en onnodig balverlies. Wel kwamen we door Rik op 0-1 (het was een uitwedstrijd) maar daarna nam het in deze fase betere Achilles het heft in handen en liepen de Koedijkbewoners weg tot 4-1. Via weer Rick, Melissa en Mark kwamen we weer langszij. Na enig stuivertje wisselen brak de rust aan met een 6-6 gelijke stand (Manon en Kim) en daar mochten wij best tevreden mee zijn.

Na de rust een beter spelend AKC dan daarvoor. Met wat meer overleg liepen we dankzij Collin, Kim en Melissa weg tot 6-9 en deze achterstand kwam Achilles, dat ook nog eens vier strafworpen op rij miste, niet meer te boven ook al werd het in de laatste minuut toch nog spannend toen Achilles 12-13 scoorde maar bij het laatste fluitsignaal van de nogal warrige scheidsrechter waren wij de gelukkige winnaar van de Almelose broedermoord!

De Schelfhorsthal waar AKC afgelopen zaterdagmiddag haar eerste zaalcompetitiewedstrijd speelde mag dan voor korfballers en andere sporters een prima zaal zijn, maar voor toeschouwers is het een ramp. Waar je ook zit of staat altijd, kijk je tegen een vervelende railing of basketbalbord aan die het veld in tweëen deelt en bepaalde hoeken van de zaal onzichtbaar maakt. Helaas zullen we het daar minstens nog twee seizoenen mee moeten doen, geen blij vooruitzicht!

Na de fraaie overwinning vorige week in Deventer hadden we gehoopt op een spannende pot korfbal tussen gelijkwaardige tegenstanders. Jammer genoeg was dat niet het geval. Op enkele periodes na was Hengelo de betere ploeg en dat kwam vooral door hun superieure dameskwartet dat de AKC vrouwen de baas was en het gros van de 23 doelpunten scoorde. Geen enkel verwijt overigens voor onze AKC'sters zij deden hun uiterste best, vochten voor wat ze waard waren maar kwamen gewoon te kort. Ook het ontbreken van de geblesseerde Kim speelde hierbij een rol. Geen schande natuurlijk maar het maakte wel het verschil.

Toch was het begin voor AKC dat al snel een 4-1 voorsprong nam door treffers van Mark, Lisanne, Collin en Thijs. Daarna via 5-3 en 6-5 nog steeds een gunstige score maar na 6-6 begonnen vooral de HKC dames met rake schoten en doorloopballen er voor te zorgen dat de rust aanbrak met de stand 7-12. Ook na de hervatting hadden wij geen antwoord meer op de schotvaardigheid van de tegenstanders en pas na 7-16 wist Michiel een doelpunt te produceren. Echter na een achterstand van 11-20 en een grote nederlaag in het verschiet rechtte AKC de rug en kreeg meer grip op de wedstrijd en kwamen we terug tot 18-21 en hing een verrassing in de lucht. Maar HKC had het laatste woord en met 18-23 was de nederlaag een feit.

Scores: Mark 5x, Collin 3x, Melissa 3x, Ramon 2x, Lisa, Michiel en Rik elk 1x

Zaterdag a.s. de Almelose derby tegen Achilles!